Ik vond de feestdagen dit keer behoorlijk spannend, want we merken dat Remus meer en meer moeite heeft met drukte en chaos. Ik kreeg er dus behoorlijk veel stress over om goed te doen voor Remus en tegelijk niemand te teleurstellen, want het is natuurlijk een tijd van familie en samenkomen.
Het plan
Vorig jaar was Remus zelf behoorlijk druk op andere locaties: hij ging overal op onderzoek en had weinig rem op zichzelf. Zo trok hij gemakkelijk de kerstballen uit de boom of speelde hij met de vaasjes op de vensterbank. Of hij raakte de televisie aan (bij ons kan dat niet, hebben we bewust voor gekeken). Daarom wilde ik heel graag dat kerst bij ons zou zijn, in Remus zijn eigen omgeving waar hij tot rust is en waar hij weinig kan mispeuteren. Dat ging eigenlijk heel goed. Dit jaar echter zouden we weer traditioneel vieren bij familie.
Op zich zagen we het goed komen met Remus… Tot opeens de Sint gepasseerd was. Het Sintfeestje was voor Remus vrij druk geweest en op het moment zelf ging dat goed, maar thuis barstte dan de bom. Remus is een heel lieve jongen, dus als bij hem zijn bommetje barst, is het vooral heel duidelijk dat hij geen weg met zichzelf kan en vooral nood heeft aan rust en thuis zijn. Ook op school gaven ze aan dat het veel was voor Remus, meer dan een ander kind. De Sint kwam op dinsdag en in de namiddag hebben ze Remus vooral met rust gelaten en hem zijn eigen ding laten doen. Ze zagen dat het voor hem teveel was.
En dat deed me denken aan de feestdagen. Wat er haalbaar zou zijn voor Remus. Kerstavond vieren wij sowieso heel intiem met ons kerngezinnetje, dus dat zou voor Remus niet anders aanvoelen. Maar kerstdag zou druk voor hem zijn. Daarom hadden we beslist dat mijn man al zou gaan naar het kerstfeestje met de familie en ik achter zou komen met de kinderen. Rhea doet sowieso een middagdutje, dus dan kon ik gewoon vertrekken rond 15 uur en was het niet zolang voor Remus. We hadden dat voorgelegd aan de familie en het was gelukkig geen probleem, al vonden ze het natuurlijk wel jammer.
De realiteit
Maar toen kreeg ik de griep. De week voor kerst had ik de hele week de griep gehad, wel 7 dagen lang. Had ik geen kinderen was ik waarschijnlijk mijn bed niet uit gegaan. Met kerst was ik een klein beetje beter, maar nog steeds behoorlijk zwak. Helaas kreeg Joran ook de griep en konden we dus niet gaan naar het kerstfeestje. Ons verlof viel ook behoorlijk in het water met al die ziektekiemen. Remus was ziek met mij, en Rhea was ziek toen Joran ziek was. Dus we hebben kerst aan ons voorbij laten gaan, en ook oudejaar hielden we heel rustig. Dat laatste vond ik ergens ook jammer, maar dit jaar was het de beste beslissing. We zien dan wel wat volgend jaar geeft.
Intussen is Joran alweer aan het werk van eergisteren en gaat alles stilaan weer z’n gewone gangetje. Hopelijk zijn we nu wel even verlost van de ziektekiemen.
Hadden jullie fijne feestdagen?