De laatste weken maakt Remus heel grote sprongen en dat is echt heerlijk om te mogen zien. En ook al zit hij een beetje met een achterstand, het is leuk om hem te zien ontwikkelen en bepaalde zaken te kunnen doen. We zijn zo trots op de ontwikkelingssprongen van onze peuter!

De ontwikkelingssprongen van onze peuter

Het leek erop dat Remus een beetje stagneerde, maar niets is minder waar. Hij kreeg niet alleen een groeispurt, maar ook een ontwikkelingsspurt. En ook al zit hij een beetje met een achterstand, het is leuk om hem te zien ontwikkelen en bepaalde zaken te kunnen doen, ook al zou hij dat volgens de gemiddelde groeicurves al veel eerder moeten kunnen.

Uiteindelijk is het belangrijk om je kind tijd te geven en jezelf eraan te blijven herinneren dat elk kind ontwikkelt op zijn eigen tempo. Dat kan dus sneller of net trager gaan dan het gemiddelde en daar is helemaal niets mis mee.

Zelf willen eten

Het ziet ernaar uit dat we toch verblijd worden met de zelf-fase. We hebben er een tijdje op moeten wachten, maar ze is er nu wel degelijk. Ook al praat hij nog niet, hij maakt wel duidelijk dat hij degene is die de lepel vast houdt, zelf wil scheppen en zelf in zijn mond wil stoppen. Een ongelooflijke knoeiboel, maar heerlijk om hem zo bezig te zien. Het doet mij zoveel plezier hem dat te zien doen!

Proeven

Vers fruit bleef lange tijd een absolute no-go, maar intussen proeft hij meer en meer. Oké, het fruit moet nog geplet worden, maar het is toch al een ongelooflijke sprong met een paar weken geleden. Remus eet niet graag stukjes fruit, zijn middagmaaltijd is nochtans wel uit stukjes. Iets met gewoontes, zeker?

Tekenen

Remus had tot voor kort geen interesse in tekenen of schilderen. Als we al eens probeerden, ’tekende’ hij door op onze hand te duwen als we een potlood vast hebben. Maar opeens nam hij zijn magneetbordje en begon hij uit zichzelf te tekenen! Ennnn ook te wissen! Het was nochtans al een tijdje geleden dat we het demonstreerden, maar hij zal het toch onthouden hebben.

Beter luisteren

Ik heb lang zitten twijfelen of Remus niet luistert omdat hij niet wilde luisteren of simpelweg omdat hij het niet begreep. Nu lijkt het erop dat hij echt heel goed luistert en snapt wat ik zeg. Als ik ‘nee’ zeg, luistert hij vaak wel. Natuurlijk niet altijd, want hij is en blijft een tweejarige die zijn grenzen wil aftasten. Ook als ik andere dingen zeg, zoals “Ga naar je stoel” of “Wil je een koeke” lijkt hij het meer en meer te begrijpen. Zo leuk!

Mama – papa

Praten zit er voorlopig nog niet in, maar hij is de laatste tijd erg expressief. Hij zegt geen woorden, maar zijn geluidjes zijn zo veelbetekenend. Hij giert als hij blij is. Als hij boos is, is hij echt aan het neuten. Enzovoort. Ook mamama en papa komen steeds meer uit zijn mond en het lijkt erop dat het bewust is, al is dat niet altijd het geval.

Meer variatie in zijn spel

Alles laten draaien, dat is de grootste liefde van Remus. Ballen en tolletjes, meer heeft hij niet nodig. De laatste tijd zou hij al eens durven stapelen (ofja, eerder afbreken), blokjes in bakken doen en dingen geven. Dat is heel leuk om ook die interactie met hem te kunnen aangaan!

De ontwikkelingssprongen van onze peuter kunnen inderdaad evengoed geschreven zijn voor een éénjarige, maar ik laat het niet aan mijn hart komen. Remus doet het zo goed en wij zijn zo trots op elke mijlpaal!