Onlangs deed ik een oproep voor mijn nieuwe rubriek Blogbabbels waarin ik graag de bloggers aan het woord laat. Wie schuilt er achter die bloggers? Hoe staan ze in het leven? Wat is hun grootste droom? Hoe ziet een perfecte dag eruit? Je leest het allemaal hier!

Elke woensdag kun je een uniek interview lezen met een blogger. Vandaag is Wendy van Wendy weet waarom aan het woord. Wendy is net de 30 gepasseerd en is dol op alles wat met reizen of taal en cultuur te maken heeft.

GEWOONTES

Heb je rare gewoontes?
Ik neurie tijdens het tandenpoetsen.

Wat is het eerste dat je ‘s ochtends doet als je opstaat?
Naar de wc gaan.

Wat zijn je hobby’s?
Schrijven, dansen, yoga, reizen, aan mijn blog sleutelen…

Welke series kijk je?
Op dit moment geen. Ik heb mijn Netflix-abonnement een tijdje geleden stopgezet. Valt niet tegen.

Hoe ziet een perfecte dag voor jou eruit?
De zon schijnt. Rustig wakker worden. Tegen de middag ergens heen, voor een wandeling of een (sauna-/pretpark-)bezoekje ofzo. Lekker uit eten. En dan ’s avonds de dansvloer op.

Hoe laad jij je op? Waar is je happy place?
Mijn number one happy place is mijn eigen zoldertje. Maar ook mijn ouderlijk huis vind ik nog steeds een fijne plek om tot rust te komen. Ik kan me trouwens af en toe ook opladen door te dansen, uit te gaan. Ook als ik bijgevolg pas om vier uur ’s nachts op bed lig. Met de energie die ik daarvan krijg kan ik makkelijk een paar dagen vooruit.

OVER JEZELF

Leef je een betekenisvol leven?
Ik denk het wel. Het kan nog veel betekenisvoller, maar ik probeer mijn eigen weg te vinden/volgen en een waardevol leven te leiden. Volgens mij heb ik nog geen onuitwisbare indruk achtergelaten op de wereld – zó betekenisvol is mijn leven nou ook weer niet, of nog niet in elk geval – maar er zijn zeker wel mensen die mij zullen missen als ik er niet meer ben. Vrienden, familie. En ik hoop dat “moeder aarde” ook vindt dat ik haar voldoende in het oog houd. Dat mijn duurzamere keuzes iets voor haar betekenen, zelfs al merkt ze er waarschijnlijk nauwelijks iets van.

Ben je gelukkig?
Mwoah. 2019 was geen gemakkelijk jaar voor mij. Ik zat zonder werk, liep bij een psycholoog, en was best eenzaam. In november vond ik een nieuwe baan en begin dit jaar had ik eindelijk weer het gevoel met volle kracht vooruit te kunnen. Maar dat blijkt nu toch tegen te vallen. Ook vanwege de corona-maatregelen, trouwens.

Waar zie je jezelf binnen 5 jaar? Wat is er anders?
Ik hoop dat ik dan de liefde van mijn leven heb gevonden en misschien zelfs met hem samenwoon. En hopelijk haal ik tegen die tijd meer plezier uit mijn dagelijkse bezigheden dan nu het geval is. (Zie ook de volgende vraag.)

Wat is je grootste droom?
Een bestseller schrijven. Financiële onafhankelijkheid. Dat klinkt misschien oppervlakkig, maar het lijkt mij fantastisch om elke dag opnieuw mijn eigen plan te kunnen trekken.

Waar ben je het meeste trots op?
Dat ik negen maanden Europees Vrijwilligerswerk gedaan heb in Polen. Dat is eigenlijk één grote persoonlijke overwinning geweest, voor mij.

RANDOM

Wat is het gekste dat je ooit gedaan hebt?Een graffiti-workshop in Chernivtsi, Oekraïne.

Wat/wie inspireert je het meeste?
Mensen die tegenslag weten om te buigen tot een positieve kracht. Of die in hun leven een verrassende ommezwaai durven te maken (of twee, drie…). Maya Angelou deed het allebei.

Welke laatste woorden zou je kiezen?
Poeh, daar heb ik nog nooit over nagedacht. “Dankjewel voor alles”?

Geloof je in ware liefde?
Ja. Ik moet ‘m alleen nog zien te vinden.

Hoe denk je dat de wereld zal veranderen in 10 jaar? 50 jaar? 100 jaar?
Ik vrees dat de kloven tussen verschillende werelddelen, bevolkingsgroepen, links en rechts, jong en oud, enzovoorts, de komende decennia nóg groter worden dan ze al zijn. Maar uiteindelijk komt het goed, daar ben ik ook van overtuigd. “Het slechte is sterker, maar het goede is met meer.”

Hoe ziet jouw perfecte partner eruit?
Een mix van Johnny Depp en Eddie Vedder, toen zij een jaar of 28 waren. En hij moet prachtige, krachtige handen hebben.

Kun je een gênant verhaal over jezelf vertellen?
Te veel. Maar het gênantst is toch wel die keer dat mijn vader en ik mijn broer hebben laten staan in de sneeuw. We zouden hem ophalen in een naburig dorp, en we dachten dat hij achterin in de auto gestapt was. Pas tien minuten later, toen wij al over de snelweg reden, ontdekten we dat hij nog buiten in de kou stond. En mijn broer maar denken: “Ze zullen zo wel terugkomen zeker?”. Ik wist niet dat ik zó hard kon lachen en huilen tegelijkertijd.

Heb je tattoo’s? Zoja, welke? Indien nee, zou je ooit een tattoo durven zetten?
Ik heb één tattoo. Een papieren bootje, op mijn linkerzij, ter hoogte van mijn hart. Het heeft bijna twee jaar geduurd voor ik genoeg moed verzameld had om ‘m te laten zetten. Maar ik ben nog steeds blij dat ik het aangedurfd heb.


WAT IS DAT ENE DING WAAR JE NIET ZONDER KAN LEVEN?
Bananen. Ik eet elke dag een banaan, en de bananen in mijn fruitmand bepalen mijn supermarktritme. Ik ga wanneer ze (bijna) op zijn. Niet eerder, maar zeker niet later!


PERSOONLIJK

Hoe voelde het voor jou om de 30 te passeren?
Niet goed, hahaha!

Je woonde bijna een jaar in Polen. Nu woon je opnieuw in Nederland, kriebelt het niet om opnieuw ergens anders te gaan wonen?
Een beetje. Die tijd in Polen was fantastisch, dus het kriebelt absoluut. Maar ik ben bang dat ik dan nog verder “ontheemd” raak. Mijn vrienden wonen nu overal en nergens, behalve in mijn buurt. Door wéér te verhuizen, zou ik dat probleem nog groter maken. Want uiteindelijk zie ik me wel in Nederland oud worden. Dus dat staat me tegen.

Wat is de mooiste reis dat je tot nu toe gedaan hebt? Waarom?
Ze waren zo verschillend, het is echt appels met peren vergelijken. Maar goed, ik heb in 2018 een reis gemaakt van 32 dagen, en die was alleen al vanwege de lengte erg gaaf. Zoveel vrijheid! Bovendien vond ik de mix van 11 dagen alleen reizen, 12 dagen samen reizen, en weer 9 dagen alleen een fijne afwisseling. De eerste bestemmingen van die reis waren München, Boedapest en Belgrado. Daarna ging ik naar Skopje (Macedonië), want daar woont mijn beste vriendin. Met haar ben ik een midweek naar Vlorë (Albanië) geweest. Na die korte zon-zee-strandvakantie zijn we samen teruggereisd naar Skopje, en een paar dagen later ben ik in mijn eentje op een bus gestapt naar Ljubljana. En zo verder terug naar Nederland, via Salzburg en Frankfurt am Main. Overigens vind ik van die acht bestemmingen Boedapest, Ljubljana en Belgrado het mooist.

Kort filmpje van die reis -> https://www.youtube.com/watch?v=NM-IUItZlts

Je bent zo’n soloreiziger en je gaf al aan dat je geen durfal moet zijn om te soloreizen. Ik ben zelf eens op m’n eentje naar Parijs geweest maar ik miste toch iemand om mee ‘verwonderlijk’ te kijken naar de dingen. Wat is jouw ultieme tip daartegen? Hoe ga jij om met de eenzaamheid die je kan overvallen tijdens zo’n reis?
Een ultieme tip heb ik niet, want wat voor mij goed werkt, heeft voor een ander misschien helemaal geen effect. Maar wat ik regelmatig doe als ik alleen reis, is schrijven. Foto’s maken. Bloggen. Mijn blog had in het begin ook vooral die functie, als een plek waar ik mijn verwonderingen onderweg met mijn familie en vrienden kon delen.

En het klopt dat een soloreiziger onderweg soms overvallen wordt door eenzaamheid. Daar is weinig aan te doen. Ik probeer die overvallen tot een minimum te beperken door altijd iets om handen te hebben – een goed boek bijvoorbeeld – en door langzamer te reizen dan wanneer ik gezelschap heb. Er moet genoeg ruimte in de planning zitten. Als ik geen tijd heb om op spontane uitnodigingen in te gaan (“want ik moet nog dit en dit en dit zien”), of om me even rottig te voelen op een moment dat de eenzaamheid me tóch overvalt, dan wordt de ellende alleen maar groter. En een laatste tip: slaap in hostels met een gedeelde keuken. Voedsel verbindt.

Je wil ooit een boek gaan schrijven, heb je al een ideetje voor een boek? Fictie? Non-fictie?
Ik heb heel lang gedacht dat het een fictief verhaal zou zijn, maar de laatste jaren lees ik zoveel non-fictie dat die optie steeds waarschijnlijker wordt. Een boek over hoe je letterlijk en figuurlijk je horizon kunt verbreden, en wat dat je op zou kunnen leveren, dat lijkt me wel wat.

Één van je grote rubrieken is ‘Wendy wordt wijzer’, een rubriek die ik altijd heel fijn vind om te lezen. Kun je een levensles vertellen die je altijd zal bijblijven?
Ik zat een keer in de trein van Praag naar Berlijn, en daar raakte ik in gesprek met een man. Hij kwam uit Japan maar woonde al zestig jaar in Canada. Bovendien zag hij er uit alsof hij zojuist uit een prentenboek gestapt was. Lange witte snor, een sikje, eeuwige glimlach… Ik had meteen ontzag voor hem. En die man vraagt op een gegeven moment aan mij: “Weet je wat jij moet doen als je ooit ongelooflijk rijk wordt?” “Eh, nee.” “Je moet een treinwagon kopen en die ombouwen tot een appartementje – mét een jacuzzi. En jezelf dan overal heen laten rijden.” Het is misschien geen vreselijk nuttige levensles maar ik vergeet ‘m nooit meer. Bovendien zitten er een aantal bruikbare elementen in. Je hoeft namelijk geen miljonair te zijn om af en toe in een trein te gaan zitten, of in een jacuzzi.

Op je “over mij”-pagina staat dat je altijd op zoek bent naar het beste, mooiste, leukste. Is dat niet erg vermoeiend? Of ben je ook tevreden met ‘goed genoeg’?  
Goh, nu je het zegt. Zo lijk ik inderdaad een ongelooflijke streber die nooit tevreden is, maar zo zit ik niet in elkaar. Mijn allereerste blogpost op ‘Wendy Weet Waarom’ is een quote uit het boek ‘De Alchemist’ van Paolo Coelho. “Ineens voelde hij dat hij tegen de wereld aan kon kijken als het arme slachtoffer van een dief, of als een avonturier op zoek naar een schat.” Dat schatzoeken, vooral in psychologische / spirituele zin, dat is waar ik veel mee bezig ben. Soms is dat erg vermoeiend, en soms zit het ‘m juist in het tevreden zijn met wat er nu is. Het ‘goed genoeg’ op waarde schatten. Ik zal die pagina binnenkort eens een beetje bijwerken. Dat werd sowieso wel weer eens tijd!

Heb je nog vragen voor Wendy? Stel ze gerust in de comment!