Hoe vaak heb ik al gedacht dat mijn leven gemakkelijker zou kunnen zijn met een lul in mijn handen.
Het lijkt mij vooral gemakkelijker om een man te zijn, in mijn geval. Ik zeg dus niet dat het algemeen gemakkelijker is voor een man dan voor een vrouw, zo’n uitspraken durf ik niet beweren. Ik heb er geen idee van ook, want ik ben maar een van de twee. Of geen. Mij maakt het niet uit of we spreken in geslachten of niet.
Maar denk ik aan het volgende.
Gewoon geen maandstonden, geen schommelende hormonen, #metoo’s, geen perfect mediabeeld waaraan ik zou willen voldoen (of toch minder). ’s Avonds misschien gemakkelijker alleen naar huis fietsen. Overal kunnen plassen, geen bevalling(en) moeten doen, minder huishouden.
Echt, ik heb dat al vaak gedacht dat ik liever een man had willen zijn. Alleen al die hormonen en emoties heel wat minder (of anders) voelen, dat zou toch al zo’n verlichting brengen.
Maar nu
Nu wil ik geen man meer zijn.
Nu ik zwanger ben geweest, weet ik dat ik geen man meer wil zijn.
Negen maanden je baby kunnen dragen in jouw eigen buik. Een intieme band kunnen opbouwen waar niemand anders zo dicht toegang tot heeft. Wat. Een. Privilege. Je baby voelen bewegen. Je baby de hik voelen hebben. Je baby die reageert op jouw aanrakingen of stem. Dat is enkel het voorrecht van een vrouw.
En ook na de bevalling hangt je kleintje vooral aan de mama. Want jij bent degene die drie maanden thuis bent. Je baby kent jou al, dus heb je ook een streepje voor. Ook borstvoeding geven is wel iets speciaals, dat je enkel kan doen als vrouw.
Wat ben ik blij dat ik een vrouw ben.
Het is een voorrecht een vrouw te zijn, ondanks alle miserie die erbij komt kijken.
(ik ga zwijgen over de menopauze…)
Een voorrecht, wat een mooi woord. Ik denk dat je gelijk hebt! En oeioei, dat staat me dus nog te wachten, haha!
Ik ben heel blij om een vrouw te zijn, maar ik ben momenteel zwanger en om eerlijk te zijn zou ik best met mijn lief willen ruilen… 🙂
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Hoe ver ben je? Haha, op sommige (veel?) momenten kan het behoorlijk pittig zijn, hopelijk valt het wat mee voor je!
Ugh, ja! Buiten plassen, makkelijker groeien in je baan, hoger salaris, ’s nachts op straat lopen, overdag op straat lopen(!). Lijkt me een stuk makkelijker leven. Maar inderdaad, ik ben ook heel blij dat ik een vrouw ben. (Vaak) Gratis clubs binnen komen, zwanger kunnen zijn, zorg dragen. Het heeft eigenlijk allebei wel wat 😉
Het lijkt me sowieso erg naar om als man een bevalling mee te maken, omdat je grote liefde ligt te creperen en je kunt niks doen. Mijn man vond het best vervelend (maar vergat – net als ik – natuurlijk alles toen ze er eenmaal was ;-))
Ja, dat is natuurlijk ook wel zo. Mijn man voelde zich ook echt machteloos, dus je hebt zeker een punt! 🙂