Elk jaar opnieuw zie ik serieus op tegen de autokeuring. Nog geen enkele keer ben ik er meteen door en eindigt mijn bezoek daar niet. Dan ga ik naar de garage, opnieuw naar de keuring en duimen dat hij er dit keer wel door is. Enfin, je kent het probleem misschien ook wel. Om 16 uur was ik klaar met werken en ik repte mij meteen naar de keuring. Mijn timing zat goed, vlak achter mij plaatsten ze een kegeltje dat ze geen volk meer toelieten. Gelukkig was ik erbij. Ik zag het al als een goed teken.
Toch had ik verschillende zorgen. Degene die de auto voor me keurde, had nogal een strenge blik en bekeek dan ook elk hoekje en kantje. Die wilde ik niet. Gelukkig wenkte een andere keurder me en nam hij mijn bolide onder de loep. Ondertussen maakte ik een praatje met de keurder. We hadden het over het werk (ik vroeg of het lange uren waren), over mijn werk en over vakantie. Gewoon een doorsnee babbeltje. Zo leek mijn wachttijd niet zo lang te duren en ondertussen hadden we een gezellig gesprek. De keurder keurde mijn vierwieler goed en ik kreeg voor het eerst in mijn leven meteen de groene kaart mee. Hoera!
Daarna deed ik nog wat boodschappen. Ondertussen was het al na zessen toen ik mijn Facebook checkte. Ik had een berichtverzoek. Jawel, het was de keurder.
Hoi Tamara, je was een leuke babbel daarnet op de keuring. Leuk om te zien dat er toch nog sociale mensen zijn. Bedankt daarvoor.
Dat berichtje deed mij ongelooflijk veel plezier. Ik werd bedankt om mezelf te zijn. Ik kan me voorstellen dat keurders af en toe wel eens een vieze blik toegeworpen kregen, maar uiteindelijk zijn het ook maar mensen die hun werk doen. Wat ik deed, zag ik eerder als vanzelfsprekend maar blijkbaar is dit niet altijd zo. Laten we ons dus vooral niet inhouden. Mensen appreciëren het soms meer dan je denkt als je vriendelijk bent, lacht of eens een praatje slaat.
En laat eens weten dat je het apprecieert. Dat doet een mens zoveel deugd. We hadden gisteren teamvergadering en ik complimenteerde twee collega’s die een mooie presentatie gemaakt hadden. Achteraf kwam een van de twee collega’s me vertellen dat ze het zo fijn vond dat ik dat complimentje gegeven had. Er zit zoveel sterkte in positieve bekrachtiging. Niets is vanzelfsprekend. Als je iets mooi vindt of iets apprecieert, laat het dan ook weten. Dat maakt de wereld net een klein beetje mooier.