Lijstjes zijn echt de max. Persoonlijk ben ik een groot fan van lijstjes en ik heb er dan ook voor vanalles en nog wat. Maar de laatste tijd heb ik toch moeite met lijstjes maken, omdat het een soort van druk creëert. Een druk die ik nu toch wel liever kwijt ben dan rijk. Zijn lijstjes nu eigenlijk echt zo’n meerwaarde?
Verschillende soorten lijstjes
Er bestaan natuurlijk een hele hoop verschillende soorten lijstjes: boodschappenlijstjes, to-do lijstjes, bucketlists, wishlists, enzovoort. En vaak worden die lijstjes ook nog eens opgedeeld in honderden kleinere lijstjes. Om een voorbeeld te geven: ik heb verschillende soorten wenslijstjes. Eentje met grote, dure dingen. Eentje die ik bijhoud om met de kerstperiode te kunnen uitdelen voor secret santa (nee, ik ben niet tevreden met sokken). Ik heb ook een wenslijstje voor Remus en dan nog een algemeen lijstje van mezelf met zaken die ik random tegenkom en wel leuk vind.
De meeste van mijn lijstjes houd ik bij op papier, ofwel in Google Tasks ofwel in Monday. Monday is een fantastische website (app), die echt een aanrader is als je iets zoekt om meerdere lijstjes in bij te houden en waarin je veel kan toevoegen. Denk maar aan een deadline, prijs, datum of eender wat. Echte taken belanden bij mij in mijn Google Task, omdat dat gemakkelijk is in combinatie met mijn mails. Boodschappenlijstjes vind je dan meestal bij mijn Apple Notes.
De zin van lijstjes
Ik hou echt van lijstjes en ik vind ze best ook wel gemakkelijk. Ik kom intussen op een gezegende leeftijd (ahum), waarin ik weleens wat durf vergeten. Het noteren zorgt ervoor dat ik dat broodnodige geheugensteuntje heb. Bij mijn lenteschoonmaaklijstje is dat bijvoorbeeld wel ideaal, omdat ik elk jaar hetzelfde lijstje kan gebruiken en ik gewoon kan afvinken wat er gebeurd is. En zo vergeet ik zeker geen belangrijke zaken.
Maar meer en meer voel ik toch ook die druk verhogen. Dat MOET nog gebeuren, allemaal. Doordat het ook genoteerd staat, voel ik me haast verplicht om het te doen, want ik wil het natuurlijk ook wel kunnen afvinken. Vroeger lukte het ook beter om dingen gedaan te krijgen. Met een gezin is dat moeilijker en blijft er veel meer liggen. Niet dat ik het wil steken op mijn gezin, verre van, maar die lijstjes zijn dan natuurlijk geen prioriteit. Maar het stoort me wel dat ik niet altijd meteen alles kan doen, zoals vroeger wel vaker wel het geval was.
De onzin van lijstjes
Vaak blijven bepaalde taken dan in mijn hoofd rondspoken. Dat MOET nog gebeuren en liefst zo snel mogelijk. Zodat ik het uit mijn hoofd kan halen, zodat ik een opgeruimd hoofd heb. En ik ben er eerlijk gezegd een beetje mee klaar. Who cares of mijn ramen elke maand gewassen worden? Wat win ik eraan om een gigantische to do lijst op te stellen, om dan bijna niet uit mijn bed te durven stappen op een rustdag omdat ik geen zin heb in de lijst?
Het gebeurt ook af en toe dat ik mezelf erop betrap dat ik een boek aan het lezen ben, niet omdat ik het wil, maar omdat het op mijn lijst staat. En dan vraag ik me af waar ik toch mee bezig ben dat ik me verplicht voel om een boek te lezen, terwijl ik daar soms helemaal geen zin in heb. Oké, het is misschien beter dan de zoveelste aflevering Netflix, maar is dat nu zo erg?
En dan heb je nog de talloze bucketlists die je wil doen, omdat je bepaalde zaken ook wel eens wil doen of zien. Het lijkt alsof iedereen al eens naar Bali of Thailand geweest is, behalve jij. Hop, dat moet op de lijst. Maar wil ik dat wel echt? Is er dan ook nog ruimte voor het spontane? Misschien vond je een andere bestemming wel interessanter, maar omdat die niet op de bucketlist staat, laat je het maar vallen.
En dan is er ook nog de factor rond Corona. Door het virus is er natuurlijk veel minder ruimte om activiteiten te doen en dus je lijstjes bij te werken, behalve dan misschien je schoonmaaklijstje. Het kan confronterend zijn om te zien hoe weinig je kan afvinken door de maatregelen, dus dan is zo’n lijst ook eigenlijk niet zo’n goed idee.
De (on)zin van lijstjes
Je zou kunnen zeggen dat ik een haat-liefdeverhouding heb met lijstjes. Ik ben echt een grote liefhebber van lijstjes, maar aan de andere kant voel ik me meer en meer bedreigd door de hoeveelheid to do’s die ik op de planning heb staan. Soms voel ik me best wel een beetje verstikt door de lijstjes.
Daarom probeer ik nu het aantal lijstjes te beperken. Natuurlijk maak ik nog gebruik van mijn boodschappenlijstje, schoonmaaklijstje en belangrijke zaken die ik nog moet in orde brengen. Maar mijn bucketlijst en funlijst worden momenteel even geschrapt. Zo is er meer ruimte voor het spontane en voor wat ik zelf nu eigenlijk echt wil doen.
Wat is jouw mening over lijstjes?
Wij hebben ook een To Do lijstje… er komen enkel taakjes bij, maar het afvinken kan wel eens lang duren 😉
Ooit was ik een grote lijstjes-fan. Ooit. Nu ben ik als jij: buiten boodschappenlijstjes, inpaklijsten voor als we op reis gaan, en af en toe een to do en naailijst, doe ik er niet meer aan. Ik voel ze aan als een te grote druk. Mogen wordt moeten. En daar heb ik geen zin meer in.
Ja, dat bedoel ik dus. Die mogen wordt hier ook al veel te veel moeten en daar heb ik geen boodschap aan. Ik miste op den duur ook het spontane. Als alles in lijstjes staat, is er zo weinig ruimte voor iets random of iets spontaans dus. 🙂 Blij dat ik niet de enige ben!
Iets van op je lijstje doorstrepen met de hand blijft het beste ooit haha. En ik onthou vooral: elke maand je ramen wassen??? Dat is hier sinds vorig jaar niet meer gebeurd hahaha. Toen had ik het heel ijverig na een maand al gedaan, maar ik zag overal strepen. En ik haat het om een rotklusje te doen als het dan daarna nog niet eens echt een spectaculair resultaat heeft. Dus nu ga ik mijn mama een restaurantje betalen en mag zij in ruil mijn ramen wassen hehe.
Ja, dat is wel waar, dat doorstrepen is zo fijn! En haha ik doe de ramen dus ook maar 1x om het halfjaar ofzo. En lijkt me een goeie deal met je mama haha. Mijn schoonmoeder is toch ook hier al langs geweest met haar emmer en trekker, moet ik bekennen. Oeps :p
De kunst met lijstjes en dan vooral to do lists is denk ik om er alleen de dingen op te zetten die je écht wil doen. Ik kan wel op mijn lijst zetten dat ik moet afstoffen maar ik haat dat en ik heb daar nooit zin in dus ik doe het niet en wacht wel op de huishoudhulp. En als het niet op mijn lijstje staat krijg ik er ook geen stress van. Aan de andere kant zet ik soms echt de meest banale dingen erop zoals douchen, nagels lakken, … Dat zijn dan dingen die ik wel graag wil doen maar die ik soms ook gewoon vergeet. Soms zie ik mijn lijstje ook als: ik weet niet zo goed wat doen, wat kan ik eens van mijn lijst schrappen.
Ik ben dus wel een lijstjesfan. Ik vergeet super veel dus ik heb ook voor alles lijstjes :p en ik hou ze allemaal bij in Notion of gewoon op papier in mijn planner. Ik hou er van om echt met een balpen iets te doorstrepen.
Eigenlijk haal je inderdaad een belangrijk punt aan: als je enkel dingen opzet die je écht wil doen, dan voelt het wellicht minder geforceerd aan. Maar toch voelt dat bij mij soms dubbel aan. Zo staat er al 3 weken een SEO-webinar kijken op mijn to-do lijstje, iets dat ik wel wil doen, maar waar ik me toch precies moet aanzetten.. Nochtans is het niet iets dat moet, want het maakt echt niet uit of ik het doe of niet. Maar toch.. :p
Ik ben ook zo’n lijstjes persoon en ben dit de laatste tijd wat meer gaan loslaten. Eerst gaf het me voldoening, daarna juist meer druk om alles af te krijgen.
Ja, dat is exact wat ik bedoel inderdaad! Lijstjes moeten leuk blijven. 🙂
Om eerlijk te zijn ben ik juist heel erg slecht met lijstjes. Elke keer denk ik weer ik ga het opschrijven, maar dan komt er weer niks van.
Ik heb lijstjes tot op zekere hoogte wel nodig om zaken goed te kunnen onthouden, maar ik durf het ook wel eens vergeten. Ik begin me nu er een beetje mee te verzoenen dat dit ook oké is.
Tsja. Lijstjes. Ik houd (natuurlijk?) ook een aantal lijstjes bij – met blogonderwerpen, doelen die ik in dit kwartaal wil bereiken, taken die met mijn onderneming samenhangen, af en toe een boodschappenlijstje – maar het is geen krachtig systeem. Niet iets waar ik op terug kan vallen, iets wat mijn productiviteit helpt en tegelijkertijd genoeg flexibiliteit en rust biedt. Ik heb het bijhouden van een bullet journal geprobeerd, het Getting Things Done systeem, “Grip” van Rick Pastoor, allerlei soorten lijstjes… maar na een tijdje laat ik de teugels dan toch wat vieren. En voor ik het weet, zit mijn hoofd weer veuls te vol en loop ik achter de feiten aan.
Nja, ik snap wat je bedoelt. Ik heb eigenlijk ook wel lijstjes nodig om mijn hoofd echt leeg te maken, maar het blijft soms ook wel een frustratie. Een bullet journal heb ik ook eens geprobeerd, maar dat is echt niets voor mij haha. Ik denk dat ik het na 3 pagina’s al heb opgegeven.
Herkenbaar wat je schrijft! Soms ben ik ook met “leuke” dingen bezig, meer omdat ik mezelf aanzet om het te doen zonder daar echt volledig vanuit mezelf ervoor te kiezen op dat moment (if that makes sense?). Meestal word ik daar wel wat paniekerig van en kom ik tot dezelfde conclusie: “wat ben ik hier nu aan het doen eigenlijk?”.
Van lijstjes houd ik het meestal op todo-lijstjes, want ik spring nogal eens makkelijk van de hak op de tak waardoor ik de belangrijke dingen wel eens durf vergeten… (chaotisch hoofd enzo!)
Je zegt het inderdaad perfect zoals ik bedoel! Waar ben ik nu eigenlijk mee bezig en waarom?
En chaotische hoofden zijn meestal ook slimme hoofden, of dat heb ik me toch laten vertellen. 😀
Haha yay us!
Ik ben ook dol op lijstjes, en maak ze graag voor van alles en nog wat, maar begrijp wel wat je bedoelt. Het kan soms best benauwend werken of frustrerend zijn als je niet alles af hebt gekregen. Ik probeer daarom mijn dagelijkse to do lijst niet te lang te maken en flexibel te zijn als iets doorschuift (omdat het niet lukt die dag of omdat ik er even geen zin in heb). Ik maak om die reden ook graag leuke lijstjes, waar niets van moet, maar wat gewoon leuk is. Lijstjes met favoriete boeken bijvoorbeeld, of ideeën voor in mijn bullet journal. Blije lijstjes zeg maar. 🙂
Ja exact zo! Het werkt soms een beetje verlammend, dat heb ik zelfs ook wel eens met blije lijstjes. Misschien leg ik mezelf gewoon wat te veel druk op, dat kan ook. Lijstjes zijn voor mij iets dat neergeschreven is en daarmee dus ook iets dat ik ‘moet’ doen. Misschien moet ik eerder van dat idee gaan afstappen.
Het mag geen lijstjesterreur worden natuurlijk. En hier worden de ramen maar 1 of 2 keer per jaar gedaan en niemand die het merkt 🙂
Haha, die ramen zijn hier echt verschrikkelijk! Ik doe ze ook maar 1-2 keer per jaar, maar ik erger me wel over hoe vuil ze zijn. Oeps..
Ik ben erg goed in het negeren van vuile ramen, haha 🙂
Hahah ik vroeger ook, maar sinds de kinderhandjes moet ik toch iets meer dan 2x per jaar mijn groot deurraam wassen. Noooo!
Nu ja, je kan ze moeilijk heel de tijd handschoentjes aandoen 🙂
Jaaa, lijstjes! Maar dan geen harde to do lists voor een bepaalde dag inderdaad, maar meer wishlists voor cadeaus of boodschappenlijstjes voor de lange termijn. En natuurlijk mijn lijstje met blogonderwerpen!
Oh ja, die met blogonderwerpen was ik nog vergeten. Die heb ik ook! 😀