Haha, de titel suggereert dat ik een stijl heb, maar dat zou ik eigenlijk niet durven zeggen. Ik deed vooral maar wat als het kwam op mijn kleding- en haarstijl. Maar eigenlijk vond ik het wel speciaal om eens terug te gaan in de tijd en te kijken hoe absurd ik toen wel gekleed was.
Ik ga jullie niet meenemen naar mijn kinder- of tienerjaren. Tenzij je graag mijn wijde broeken en mijn zeer brede skateschoenen van Vans zou willen zien. Gelukkig heb ik daar amper bewijsmateriaal voor dus zelfs als ik het zou willen tonen, zou het niet kunnen (gelukkig). Laten we eens kijken naar de volwassen Tamara, toen ze 18 jaar werd.
18 jaar
Op zich nog cava, hé. Het kon erger. Het jaar ervoor was een stuk erger, herinner ik me. Toen was mijn haar nog helemaal wild en had ik veel meer van die kleurrijke truien aan, zoals op de tweede foto. Oja, in die tijd kon een emo-foto waar je haar over je ogen viel niet ontbreken, uiteraard.
Maar daarna…
Ik weet het ook niet. Dat crazy hair kreeg ik precies maar niet in bedwang. En mijn kledingstijl kon eigenlijk toch ook wel heel wat beter, haha. What happened there?
De rode fase
Oh yes, ik heb een rode fase gehad. Ik denk dat het zelfs was in 2013, dat raar jaar. Ze zeggen altijd dat mensen die hun haar drastisch veranderen een identiteitscrisis hadden. Maar zo voelde dat niet aan, ik wou gewoon eens yolo doen. Ik vond rood haar wel tof, maar dan toch maar heel snel beseft dat ik eigenlijk wel beter sta (of me beter voel) met blond. Blondes have more fun?
Mijn kledingstijl was hier al wat passender, al zie je mijn voorliefde voor hoodies (rechts) en voor T-shirts van mijn man (links). Maar ik trok al eens een skinny jeans aan en ik liep al eens op hakken, jaja. Ik werd nog een echt mevrouwtje.
De overgangsfase
Zoals mijn haar op de linkerfoto was, vond ik het best cool. Het was toen net afgetrokken naar blond en er bleef zo’n koperen schijn op. De foto is genomen in New York en echt veel random mensen hadden mijn haar toen gecomplimenteerd, echt gek. Een tijdje later sloeg het rost uit, zoals op de rechterfoto. Hoe graag ik ook wou dat rost haar bij mij zou passen, dat doet het niet. Dat was in 2015. In 2016 was het weer helemaal zoals vroeger. Blond!
Qua stijl had ik een haatliefde verhouding want ik was wel wat dikker geworden en dus had ik moeite om goede kleding te vinden waarin ik me mooi voelde. Ik liet ook de hakken wat meer links liggen omdat ik vaak ging werken met de fiets en ik hou echt niet van fietsen met hakken aan, verschrikkelijk vind ik dat.
En nu
Eerlijk? Mijn kledingstijl is sinds de komst van Remus nog rampzaliger geworden. Mijn ganse zwangerschap heb ik me vooral gehesen in comfortabele leggings. En sinds maart ben ik niet meer op kantoor gaan werken, dus hijs ik me in nog steeds in diezelfde leggings. Met bijpassende hoodie. Ik ben wel overgeschakeld naar rits-hoodies, die zijn niet zo spannend aan de keel. Ik weet niet of dat een verbetering is, haha.
Ik heb ook een haatliefdeverhouding met broeken, altijd al gehad. Ik heb best brede heupen dus low waist broeken zijn echt niet aan mij besteed, ik koop sowieso minimum mid of high waist. Hoewel ik na 2 weken weer op gewicht was na mijn bevalling hebben die broeken nooit echt nog comfortabel aangevoeld. Ik heb nu twee normale broeken die min of meer goed zitten om naar buiten mee te gaan, die combineer ik zo goed als altijd met een topje en een trui erbovenop (geen hoodie). Verder draag ik vooral leggings. Als ik naar de opvang ga, draag ik een gewone trui met legging en mijn lange vest erop, haha.
Onlangs ontdekte ik wel lange kleedjes met lange mouwen. Die zitten best wel comfortabel en zijn nog mooi ook om mee buiten te komen.
Hoe is jullie dagdagelijkse kledingstijl?
Ik vind dat je haar drastisch veranderen toch ook niet altijd met een identiteitscrisis te maken heeft ze! :p Ik heb denk ik op mijn 16 of 17de mijn haar voor’t eerst gekleurd, ook rood (vind u dat ook wel leuk staan!). Dat was op chirokamp maar sindsdien had ik wel de smaak te pakken en wisselde ik rood en ros af. Mijn haar is super lang geweest en super kort. Ik heb wel echt een zwak voor koper haar en kleur het mijne nu ook terug zo met henna.
Qua kleding, amai. Mijn mama heeft echt nog vrij lang veel in de pap te brokken gehad in mijn kleding en ja sorry, dat trok op niet veel :p. Tot ik vakantiewerk ging doen en zelf kleren kocht. Ik denk dat ik eigenlijk niet zo heel erg veranderd ben op dat vlak. Ik draag liefst van al jeansbroeken en ik heb er wel 30 denk ik… Oeps. Ik kijk reikhalzend uit naar de dag dat ik er weer in pas want ik moet het voorlopig doen met 3 exemplaren. Ik heb nu sinds kort ook twee leggings en ik moet zeggen dat ik dat ook super fijn vind maar ik voel me ook altijd een beetje bloot ofzo als ik daarmee naar buiten ga :p
• Wat leuk om te zien.
• Ik vind dat het rood je ook wel sta.
Oh, dank je wel! Ik hou wel eens van een ander kleurtje maar merk toch op dat ik steeds weer naar blond neig.
Wat leuk om te zien! Toch een duidelijke verandering. 🙂
Velen zeggen van mij dat ik nog altijd dezelfde ben. Al vind ik dat nu vooral zwart draag en toen meer kleuren. Nu altijd zwarte skinny jeans en vroeger droeg ik olifantenpijpen zoals jij daar op die ene foto 🙂
Hahaha, zal de tijd geweest zijn zeker. Op zich vind ik dat eigenlijk altijd een compliment als mensen zeggen dat je er nog hetzelfde uit ziet. Want dan ben je ook niet zichtbaar verouderd, denk ik dan. Ofwel zie ik het te positief in, haha!
Je commentaar is echt wel schitterend, zo grappig 🙂
Ik moet dan ook menig identiteitscrisis doorstaan hebben, ik heb alle mogelijke kapsels en kleuren gehad. (ik zou eens moeten zoeken, denk dat ik ergens een blogpost met foto’s heb, wel van kleins af aan)
Ik vind dat je vooral moet dragen waarin je je comfortabel voelt. Zijn dat leggings, wel, so be it. Die lange kleedjes vind ik wel mooi. Ik hou van bloemetjesstofjes 🙂
Hiersie, for your viewing pleasure, ik heb het eens opgezocht. Niet echt recente foto bij. Momenteel heb ik een kort, grijs kopje. Nadat ik ziek werd, had ik geen zin meer in al die chemische troep op mijn hoofd. Ik ben content zoals het is nu.
https://www.zonderdank.be/saturnein/2017/06/06/hair-projectblogboek/
Haha, wel, dat werd me altijd wel verteld dat het gaat om identiteitscrisissen, maar ik durf niet zeggen dat het zo is! Hoewel verrassend veel mensen best wel een metamorfose doen na een relatiebreuk ofzo. En dank je wel! Ik hou ook wel van die lange kleedjes (en erg veel van leggings :p).
En wow! Wat een leuke post is dit, wat een leuke kapsels allemaal! Ik vind dat je staat met alle soorten kapsels en wat was je mooi zwanger van Janne! Dank je om te delen. Vroeger kleurde ik mijn haar dus ook, maar sinds de geboorte van Remus ging ik nog 1x naar de kapper en had ik gezegd dat ze het zo moest maken dat ik niet meer snel moest terugkomen, haha. Ze keek wat raar maar ze deed het toch. Voel wel dat mijn haar er deugd van heeft, al vind ik mijn haar het saaiste kleur ooit hebben.
Niks tegen een legging vind ik trouwens 😉
Hehe dankjewel voor de complimenten 🙂
Ik snap dat, van naar de kapper gaan en zeggen dat je niet te snel wil terugkomen, haha! Ik vind nu niet dat jij de saaiste kleur haar hebt, het kan veel erger vind ik. (Mijn dochter heb ik ooit verboden haar haar te kleuren. Ze heeft zo’n mooie kleur haar. Als compromis had ik gezegd: op je 18e mag je. Gelukkig had ze tegen dan de jaren van verstand bereikt, en heeft ze het nooit gekleurd. Zou ook echt jammer zijn, met haar haar)
Oh ja, maar Janne heeft echt een geweldige haarkleur! Dat zou inderdaad zonde zijn om te kleuren.
Wat leuk dat ik niet de enige ben. Ahja, stijlen veranderen en nu draag ik ook vooral wat me past. Hoe graag ik bijvoorbeeld zo van die oversized truien zie op iemand anders, mij passen ze echt niet dus koop ik ze ook niet. Dank je wel, de jurken zijn eigenlijk echt een lifesaver!
Heel leuk om dit te zien! Zeker de beginfoto’s zijn nogal herkenbaar van hoe ik er zelf ongeveer uit zag toen ik jonger was. Ik vind je stijl nu met die jurken juist wel heel mooi vrouwelijk eigenlijk!
Wat leuk om zo een terugblik te zien… Ik ben wat dat betreft niet veel veranderd qua haarstijl. Ooit een keertje kort gehad maar verder altijd m’n lange bos krullen gehad; meestal in dezelfde haarkleur… Ik draag ook nu andere kledij sinds Noa er is haha… Net even wat makkelijker.. Naar werk draag ik gewoon basic kleding; shirt/trui met een werkvest (met logo) en een spijkerbroek. Ik heb er maar 2 die lekker zitten en die wissel ik af voor de werkdagen. Moet nodig eens mijn kast opruimen en ook nieuwe broeken aanschaffen.
Jouw krullen zijn supermooi! Oja, ik had ook een kort haar fase in 2017, die ben ik zelfs nog vergeten te vernoemen. Dat was eigenlijk niet zo m’n ding, maar mijn haar had er wel immens deugd van eens opnieuw te kunnen beginnen, dus no regrets. En ja, het is toch anders hé als mama zijn. Ik vind het een moeilijk evenwicht tussen stijlvol en comfortabel.
De lange kleedjes die je nu veel draagt vind ik heel leuk! En ik vind dus ook dat van die hoodies spannen aan mijn keel haha, ik draag dan liever een losse trui of zo.
Yess, ik ben zo blij dat ik niet de enige ben! Ik haat dat echt, dus ik draag meestal ritsen. En dank je wel! Die lange kleedjes zijn nu zo in de mode en zijn echt perfect comfi-stijlvol.
Allez ik vond je warrig haar wel nog leuk! Maar ja, die emofase met dat haar, dat herinner ik mij ook nog keigoed haha.
Ik draag ook niet graag broeken, ik vind ze nooit echt flatterend. Mijn dagdagelijkse stijl is wat Ella Leyers droeg in de Slimste Mens want ik vond alles schoon dat ze aanhad, maar dan de cheap versie daarvan haha want ik ben niet rijk.
Haha, dank je wel! Ik was geen vrienden met mijn warrig haar, dat kostte zoveel moeite om in toom te houden (wat ik overigens meestal niet deed dus). Oh ja, eigenlijk snap ik je wel als je zegt dat je niet graag broeken draagt. Ware het niet dat ik rokken nogal moeilijk vind te combineren, zou ik ook wel kiezen voor rokken. Of kleedjes zijn dan wel nog misschien het gemakkelijkste.